Spirometria to badanie służące do diagnozowania i monitorowania leczenia przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POCHP), astmy oraz chorób śródmiąższowych płuc takich jak sarkoidoza i zwłóknienie.

Dzięki spirometrii można ocenić objętość i pojemność płuc oraz do pomiar przepływu powietrza przez drogi oddechowe. Jest przeprowadzana za pomocą specjalnego aparatu zwanego spirometrem. Rejestruje on ilość, prędkość i ciśnienie powietrza wdychanego i wydychanego z płuc w określonym czasie. Polega na wydmuchiwaniu powietrza z płuc do specjalnego ustnika zgodnie z poleceniami osoby przeprowadzającej spirometrię.

Wynik badania przedstawia serię zmierzonych parametrów (objętości i pojemności), które wskazują na podatność płuc oraz drożność oskrzeli. Nieprawidłowe wyniki mogą wskazywać na zaburzenia o typie obturacji, restrykcji lub na zaburzenia mieszane (obturacyjno-restrykcyjne).

Ważnym elementem badania spirometrycznego, zwłaszcza w diagnostyce astmy oskrzelowej, jest tzw. próba rozkurczowa, która ma na celu wykazanie odwracalności stwierdzonej w spirometrii obturacji (co jest charakterystyczne dla astmy oskrzelowej). Polega ona na wykonaniu ponownego badania spirometrycznego po uprzednim zastosowaniu u pacjenta leku rozszerzającego oskrzela. Jeśli uzyskane w kolejnym badaniu parametry poprawiły się o określoną wartość, to próbę uznaje się za dodatnią (obturacja jest odwracalna).

Pacjent na kilka godzin przed badaniem nie powinien spożywać obfitych posiłków, pić kawy ani palić papierosów, ponieważ utrudniają one badanie oraz mogą zafałszowywać wyniki. Nie powinien także zażywać żadnych leków, które mogłyby wpłynąć na układ oddechowy.

Wskazania do wykonania badania:

-objawy chorobowe ze strony układu oddechowego,

-przebyty przeszczep płuc,

-operacje klatki piersiowej,

-nawracające infekcje układu oddechowego,

-narażenie organizmu na czynniki szkodliwe (palenie papierosów).

Ważne: zapisując się na badanie spirometrii trzeba okazać SKIEROWANIE.